Η εξέλιξη των απεικονιστικών τεχνικών και των διαγνωστικών δυνατοτήτων τα τελευταία 30 χρόνια μας έδωσε τη δυνατότητα να κατανοήσουμε σε μεγάλο βαθμό τη φυσιολογία του εμβρύου και τις ασθένειες από τις οποίες μπορεί να πάσχει. Σε κάποιες από αυτές υπάρχει δυνατότητα ενδομήτριας παρέμβασης που έχει αποδειχθεί ότι προάγει την επιβίωση υγειών νεογνών.
Η παλαιότερη ενδομήτρια θεραπεία είναι η εμβρυϊκή μετάγγιση που γίνεται σε έμβρυα με σοβαρή αναιμία. Η τεχνική είναι παρόμοια με αυτή της λήψης εμβρυϊκού αίματος με τη διαφορά ότι μετά τον έλεγχο του εμβρύου προχωρούμε σε χορήγηση αίματος για να διορθώσουμε την αναιμία. Ανάλογα με το αίτιο που προκαλεί το πρόβλημα μπορεί να χρειασθούν μία ή περισσότερες μεταγγίσεις. Συχνά επιτυγχάνεται πλήρης υποχώρηση των συμπτωμάτων σε μερικές εβδομάδες και η κύηση εξελισσεται ως το τρίτο τρίμηνο.
Μια άλλη παρέμβαση που έχει αποδειχθεί ωφέλιμη είναι η παροχέτευση υγρού από το θώρακα του εμβρύου. Η συσώρευση υγρού στο θώρακα, γύρω από τους πνεύμονες, είναι σπάνια, συμβαίνει στον όγδοο μήνα της κύησης και μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την καρδιακή λειτουργία. Με υπερηχογραφική καθοδήγηση παρεμβαίνουμε είτε παροχετεύοντας το υγρό είτε και τοποθετώντας ένα λεπτό καθετήρα για να χύνεται το υγρό στην αμνιακή κοιλότητα.
Ιδιαίτερη θέση στις ενδομήτριες παρεμβάσεις έχουν αυτές που γίνονται σε δίδυμες κυήσεις που μοιράζονται ένα κοινό πλακούντα (μονοχοριακά δίδυμα). Στα μονοχοριακά δίδυμα κάθε έμβρυο έχει το δικό του σάκκο, ομφάλιο λώρο και πλακουντιακή κυκλοφορία αλλά οι δύο κυκλοφορίες επικοινωνούν μέσα στον πλακούντα και γίνεται ανταλλαγή αίματος.
Σε ποσοστό περίπου 10% η ανταλλαγή αυτή είναι άνιση (σύνδρομο υποκλοπής) και αυτό δημιουργεί προβλήματα και στα δύο έμβρυα που μπορεί να εκφράζονται με διαταραχή της ανάπτυξης, του αμνιακού υγρού και των εμβρυϊκών ροών Doppler. Αυτή η ιδιαίτερη κατηγορία διδύμων χρειάζεται τακτική παρακολούθηση από ειδικό ιατρό ώστε να εντοπισθούν εγκαίρως αυτά τα προβλήματα. Εάν έχει αναπτυχθεί σοβαρού βαθμού σύνδρομο υποκλοπής γίνεται ενδομήτρια παρέμβαση με καυτηρισμό με laser των αγγείων του πλακούντα ώστε να αναστραφεί το αίτιο που προκαλεί τα συμπτώματα στα έμβρυα.
Η επέμβαση έχει αποδειχθεί ότι βελτιώνει την πιθανότητα υγιούς επιβίωσης.